Φθινοπωρινή βόλτα στην Πλάκα, Σάββατο μεσημεράκι με απίστευτο κέφι και χαρούμενη διάθεση. Ο λόγος; Επίσκεψη σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον μουσείο, το μουσείο λαϊκής τέχνης, ένα μάλλον παρεξηγημένο μουσείο, μιας και η λαϊκή παράδοση δεν είναι μόνο η φουστανέλα και το δημοτικό τραγούδι, αλλά ο τρόπος ζωής των Ελλήνων μέχρι τώρα δα που ζούμε σε μια σύγχρονη εποχή, η καθημερινότητα και οι απόψεις μας έτσι όπως διαμορφώθηκαν από το παρελθόν και έφτασαν μέχρι σήμερα. Έτσι πίσω από μια όψη που αλλάζει, ανακαλύπτει κανείς την αμετακίνητη παρουσία πραγμάτων που πιστεύαμε και πιστεύουμε, θαυμάζουμε, αγαπάμε και προστατεύουμε, θέματα που παραμένουν ανέγγιχτα και προσδιορίζουν το ποιοι αληθινά είμαστε μέσα στην οικουμένη, και τι είναι αυτό που μας διαφοροποιεί από τους άλλους λαούς.
Μελετώντας την ομορφιά της Πλάκας, μπήκαμε στο όμορφο νεοκλασικό σπίτι του Νίκου Τριβουλίδη, όπου μας φιλοξένησαν με φαγητό και πολλά γέλια και καταλήξαμε στα Λουτρά των Αέρηδων για να μελετήσουμε τις επάλληλες αρχιτεκτονικές επεμβάσεις στα τουρκικά κτίσματα του 1600 και στον τρόπο που η Αθήνα αντιμετώπιζε τα λουτρά όχι απλώς σαν ανάγκη καθαριότητας, αλλά και συναναστροφής και επικοινωνίας των κατοίκων μεταξύ τους.
Γιάννης Μετζικώφ
