ΤΑΜΙΛΛΑ ΚΟΥΛΙΕΒΑ

Περιγραφή μαθήματος

Διδάσκει υποκριτική τέχνη με βάση το σύστημα Μιχαήλ Τσέχωφ, μεθοδολογία που ακολουθεί και το φημισμένο Actor Studio στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ. Στόχος του μαθήματος είναι η άσκηση του σώματος ως βασικό εργαλείο της σκηνικής σωματικής δράσης. Η κατάκτηση του συναισθήματος με το συνδυασμό της χρήσης του σώματος και της φαντασίας η οποία είναι πιο δημιουργική και ισχυρή από τη συναισθηματική μνήμη. Το σύστημα Μιχαήλ Τσέχωφ είναι μια από τις δυναμικές εξελίξεις του συστήματος Κ.Στανισλάφσκι φέρνοντας ουσιαστικά τη φαντασία και τη δημιουργικότητα σε πρώτο πλάνο, σαν αφετηρία της εξελικτικής πορείας στο χτίσιμο του ρόλου σε αντιδιαστολή με τον Κ.Στανισλάφσκι, που αφετηρία αυτής της κατάστασης θεωρούσε τη συναισθηματική μνήμη. Το σύστημα Μιχαήλ Τσέχωφ παραμένει επίκαιρο και στις μέρες μας όχι μόνο στο Χόλυγουντ αλλά και στην παγκόσμια σκηνή. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι από τους 300 βραβευμένους με οσκαρ ηθοποιούς οι 165 είναι είτε μαθητές του είτε ακόλουθοι του συστήματος του (Τζακ Νίκολσον, Χάρβι Καϊτέλ, Μπραντ Πιτ, Αλ Πατσίνο, Ρομπερτ Ντε Νιρο κ.α.)

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Μόσχα. Σπούδασε σκηνοθεσία στο Ινστιτούτο Πολιτισμού της Μόσχας. Απόφοιτος του Κρατικού Μουσικού Σχολείου της Μόσχας (δίπλωμα πιάνου) και του Κρατικού Ινστιτούτου VGIK (δίπλωμα ηθοποιού, θεάτρου, κινηματογράφου και διδασκαλία υποκριτικής). Το 1990 πήρε το Master of Fine Arts και ως το 1992 δίδαξε στο Κρατικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου στο τμήμα ηθοποιών το μάθημα της Αγωγής του ηθοποιού, καθώς και αυτοσχεδιασμό με βάση το σύστημα Μάικλ Τσέχωφ. Στην Ελλάδα συμμετείχε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους στις παραστάσεις των έργων: «Το κτήνος στο φεγγάρι» του Ρ. Καλινόσκι, «Ο θαυματοποιός» του Μπρ. Φρίελ, «Το δάσος» του Ντ. Μάμετ, «Παντρολογήματα» του Ν. Γκόγκολ, «Βόυτσεκ» του Γκ. Μπύχνερ, «Τρωάδες» του Ευριπίδη, «Μήδεια» του Ευριπίδη, «Επτά λογικές απαντήσεις» του Λ. Προυσαλίδη, «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, «Δεσποινίς Τζούλια» του Α. Στρίντμπεργκ, «Ο καυκασιανός κύκλος με την κιμωλία» του Μπ. Μπρεχτ. Σκηνοθέτησε την «Ορχήστρα» του Ζ. Ανουίγ. Συμμετείχε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους στις ταινίες: «The trap» του R. Ismailov (1990), «The secrets of the Koran» του R. Gasparian (1991), «A little devil» του A. Petrov (1991), «Night dance» του Tsabatze (Χρυσός Αλέξανδρος, Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1992), «Βασιλική» του Β. Σερντάρη (Πρώτο Κρατικό Βραβείο Καλύτερης Ταινίας 1997), «Κι αύριο μέρα είναι» της Δ. Μασκλαβάνου, «Μια θάλασσα μακριά» της Ε. Δάνου (Αργυρό Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Χιούστον), «Αύριο θα ξέρουμε» του Α. Θωμόπουλου (Πρώτο Βραβείο Γυναικείου Ρόλου, Φεστιβάλ Αλεξάνδρειας). Στην τηλεόραση έχει παίξει στις σειρές: «Η ζωή που δεν έζησα», «Ερασιτέχνης άνθρωπος» (Βραβείο Δημοφιλέστερης Ηθοποιού, Βραβεία TV Έθνος), «Γιούγκερμαν», «Το σπίτι δίπλα στη θάλασσα», «Αν μ’ αγαπάς», κ.ά. Από το 1992 διδάσκει το μάθημα υποκριτικής και αυτοσχεδιασμού.

Αγαπημένοι μας σπουδαστές,

Άλλη μια χρονιά έφτασε στο τέλος της∙ μια χρονιά που στιγματίστηκε από την απειλή της πανδημίας, αλλά και από το δημιουργικό πυρετό της κατάρτισης που εξασφαλίζει ο Φορέας μας, και η οποία αναπτύσσεται σε επτά επιμέρους πυλώνες:

  • την Ανωτέρα Δραματική Σχολή Ίασμος της Αθήνας
  • την Ανωτέρα Δραματική Σχολή Σύγχρονο Θέατρο της Θεσσαλονίκης
  • το Θεατρικό Εργαστήρι Βασίλης Διαμαντόπουλος
  • τη Σχολή Υποκριτικής στην Κάμερα του Μανούσου Μανουσάκη
  • τη Μουσικοθεατρική Σκηνή για παιδιά και εφήβους
  • τα επιμορφωτικά σεμινάρια
  • το Θερινό Θέατρο Λαμπέτη.

 

Εντούτοις παρά τις αντιξοότητες καταφέραμε να φέρουμε σε πέρας με τον καλύτερο τρόπο τόσο το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα (με το κορυφαίο καθηγητικό δυναμικό της χώρας) όσο και τα προγράμματα επαγγελματικής αποκατάστασης των αποφοίτων μας στο χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης (πολυάριθμες παραγωγές όπου πρωταγωνιστούν αποκλειστικά οι απόφοιτοί μας).

Τα 38 χρόνια εμπειρίας στο χώρο της θεατρικής εκπαίδευσης μάς επιβεβαίωσαν αυτό που με φανατισμό υποστήριζε ο συνιδρυτής μου, Βασίλης Διαμαντόπουλος: πως, αν κάτι μας δίνει κουράγιο κι ελπίδα να εξακολουθήσουμε, είναι το βλέμμα των νέων ανθρώπων που το μάτι τους δεν έχει ακόμη παγώσει.

Με το βλέμμα και την έγνοια, λοιπόν, στους νέους καλλιτέχνες σάς περιμένουμε το Σεπτέμβριο για να στήσουμε μια νέα χρονιά γεμάτη σχέδια που θα ευνοήσουν ποικιλοτρόπως τους σπουδαστές μας.

Καλή αντάμωση,
Σταύρος Δελλής