ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΟΥΓΑΝΕΛΗΣ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Το μάθημα του Γιάννη Ζουγανέλη συνοπτικά κινείται στους παρακάτω άξονες: Ο δρόμος στην υποκριτική με οδηγό την απελευθέρωση των εκφραστικών μέσων. Η σημασία του ήχου και της μουσικής στην τέχνη του θεάτρου. Η ελληνική γλώσσα και πόσο συμβάλλει στον λόγο επί σκηνής. Επαφές και εξέλιξη. Πως φωτογεννούμε και πως ρυθμογεννούμε. Η σημασία της αγάπης και της δημιουργίας στο παρον, για να μας περιμένει η ελπίδα. Με οδηγό τα ώτα: O ασυνείδητος καταγραφέας.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

O Γιάννης Ζουγανέλης είναι πλέον τακτικός καθηγητής στην Μουσική Ακαδημία του Μονάχου (Carl Orff) ενώ έχει 20 χρόνια θητεία στην καθηγεσία (από μέση εκπαίδευση μέχρι το πανεπιστήμιο). Γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από τη Μύκονο και τη Νάξο. Είναι γόνος κωφαλάλων και από το 1989 ασχολείται συστηματικά με τον αναπηρικό χώρο. Βασικός παρουσιαστής και εκφραστής των παραολυμπιακών αγώνων.  Έχει λάβει μέρος σε έρευνα για τον κοινωνικό ρατσισμό με τίτλο «Τέχνες και κοινωνικός ρατσισμός» που έχει εκπονηθεί από το Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ. Έχει εκδώσει πάνω από εξήντα cd (μουσικά έργα). Πρωταγωνιστεί σε σειρές στην τηλεόραση και στο θέατρο από το 1980. Τελείωσε την Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π.

Ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές σε προσχολική ηλικία στον Άγιο Νικόλαο Αχαρνών με τον ιεροψάλτη καθηγητή Θ. Θεοδωρακόπουλο στη βυζαντινή μουσική. Στο Ελληνικό Ωδείο σπούδασε κιθάρα με καθηγητές τους Εκμετσόγλου και Τρίαντο, και θεωρητικά με τον Αντίοχο Ευαγγελάτο. Συνέχισε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών με αρμονία, ανώτερα θεωρητικά και πιάνο υπό την διδασκαλία των Πατρικίδη και Βόκου. Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη των μουσικών του σπουδών έπαιξε ο συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης που τον δίδαξε ενορχήστρωση και ρυθμολογία.

Το 1975 με υποτροφία του Υπουργείου Πολιτισμού (για το έργο του «Δέκα βυζαντινά δοκίμια», μικρό συμφωνικό σύνολο και μικτή χορωδία), σπούδασε σύνθεση, ενορχήστρωση και όπερα στην Ακαδημία Τεχνών του Μονάχου, Καρλ Ορφ, από την οποία και αποφοίτησε με άριστα, και της οποίας είναι επίτιμος καθηγητής με στόχο την έδρα ελληνικής μουσικής.
Εργάστηκε για την ΕΡΤ γράφοντας μουσική σε θεατρικά έργα για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Η δισκογραφική του δραστηριότητα ξεκίνησε σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων με το «Σώσον Κύριε το λαόν σου» από τη LYRA του Α. Πατσιφά. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί εξήντα έργα του. Είναι από τους ελάχιστους Έλληνες συνθέτες ορχηστρικής μουσικής που έργα του έχουν κυκλοφορήσει σ’ όλο τον κόσμο. Συγκεκριμένα «Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει» (1980) από τη Sonet Music και τη CBS, «Ατρείδες» (1978) από της Deutsche Grammophon στις αγγλοσαξωνικές χώρες. Από το 2000 μέχρι 2004 πέντε CD του κυκλοφορούν σ’ όλο τον κόσμο από την Venol. Το 2002 απέσπασε το βραβείο D. Sharp για τις 500.000 πωλήσεις που ξεπέρασε το σύνολο των έργων του παγκοσμίως.

Έγραψε μουσική για τις τηλεοπτικές σειρές: «Mεγάλος ξεσηκωμός», «Συμβολαιογράφος», «Αργώ», «Για την τιμή και το χρήμα», «Λαυρεωτικά», «Αστροφεγγιά», «Η κυρία μας», «Στην κόψη του ξυραφιού» και στα δικά του τηλεοπτικά προγράμματα. Έγραψε επίσης μουσική για μπαλέτο συνεργαζόμενος με τον Γ. Μέτση, τη Λία Μελετοπούλου, το Πειραματικό Μπαλέτο Πειραιώς και με τους χορογράφους: Γ. Φλερύ, Β. Σειληνό, Λ. Ντεπιάν, Χ. Μανταφούνη, Α. Χατζή, Κων. Ψαρέλης, Ε. Πάλλη, Α. Γεωργίου, Δ. Παπάζογλου, Φ. Ευαγγελινό.

Συνεργάστηκε με τους θιάσους: Δ. Ποταμίτη στο Θέατρο Έρευνας, Τζ. Καρέζη – Κ. Καζάκου, Μ. Κατράκη, Κ. Βουτσά, Θ. Βέγγου, τον Ευγ. Σπαθάρη, με το Πειραματικό Θέατρο του Δ. Τριβιζά, με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το θέατρο Μοντέρνοι Καιροί, το Θίασο 81, το Θέατρο της Ημέρας, το Θεατρικό Σανίδι, με την Εθνική Λυρική Σκηνή, με το Πελοποννησιακό και Δωδεκανησιακό Θέατρο, στα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας, Λαμίας, Ιωαννίνων, Κοζάνης κ.ά.
Έγραψε μουσική για περισσότερα από εκατό θεατρικά έργα, αρχαιοελληνικά και σύγχρονα. Ανάμεσα σ’ αυτά συγκαταλέγονται έργα των: Αισχύλου, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Μενάνδρου, Τερέντιου, Σαίξπηρ, Μολιέρου, Λόπε δε Βέγα, Λόρκα, Τ. Ουίλλιαμς, Μπρεχτ, Γ. Σκούρτη, Μ. Τσικληρόπουλου, Μ. Ευθυμιάδη, Γ. Διαλεγμένου, Μποστ, Κ. Χ. Μύρη, Γ. Ξανθούλη, Σ. Φασουλή, Κ. Δήμα, Α. Θωμόπουλου.

Έγραψε μουσική σε πολυάριθμες κινηματογραφικές ταινίες. Έργα του παρουσιάστηκαν στην εκδήλωση απονομής των βραβείων Νobel το 1996.

Δίδαξε μουσική με έμφαση στην απελευθέρωση των εκφραστικών μέσων και τη φιλοσοφία των ήχων και της μουσικής στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή του Δήμου Αγ. Βαρβάρας. Επίσης είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, της ΕΜΣΕ (Ένωσης Μουσικοσυνθετών και Στιχουργών Ελλάδας, της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος) και του ΣΕΗ (Συλλόγου Ελλήνων Ηθοποιών).

Έχει βραβευτεί από τον ΟΗΕ και τη UNICEF για τη συνεργασία και διδασκαλία του σε παιδιά με αναπηρία για το σύγγραμμά του «Οι προσωπικότητες δημιουργούνται με τη διαφορετικότητα».
Το 2008 βραβεύτηκε από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικό Μουσείο με το έπαθλο «Παναθήναια» για τη διετία 2006-2008.

Είναι τακτικός καθηγητής της Ακαδημίας του Μονάχου, όπου συμμετέχει ενεργά στη δημιουργία έδρας ελληνικής μουσικής. Έχουν δημοσιευτεί οι εξής διατριβές και διδακτορικές του μελέτες: «Η σημασία να εκτίθεσαι», «Απελευθέρωση των εκφραστικών μέσων στις μουσικές και θεατρικές ερμηνείες», «Η συνείδηση στη ζωή και τις τέχνες», «Το φρόνημα στο λόγο και τη μουσική» και «Σύγχρονη μουσική μορφολογία».

Από το 2000 έχει δημιουργήσει τη δισκογραφική εταιρεία Αυλός. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί 40 CD’s νέων ελλήνων δημιουργών.

Τραγούδια του έχουν τραγουδήσει: Π. Αστεριάδη, Θ. Δημήτριεφ, Μ. Δημητριάδη, Α. Μάνου, Β. Παπακωνσταντίνου, Σ. Μπουλάς, Ι. Σιδέρη, Τ. Τσανακλίδου, Μ. Τανάγρη, Ε. Δήμου, Γ. Νταλάρας, Σ. Ζανίνου, Γ. Κούτρας, Σ. Σπυριδάκης, Ιφ. Γιαννοπούλου, Μ. Κατινάρη, Β. Μπονάτσος, Ι. Μιχαηλίδης, Ν. Παναγιώτου, Β. Ασημάκης, Ν. Τρίκη, Η. Παπαχαραλάμπους, Γ. Χαλκιάς, Φ. Φιλίππου, Αγγ. Ηλιάδη, Ε. Ζουγανέλη, Π. Μουζουράκης, Γ. Μυλωνάς, Λ. Μπαλάφας, Α. Βαλαρούτσος, Ά. Κωνσταντόπουλος, Π. Κοντογιαννίδης, Β. Μπαμπούνης, Μ. Πολυχρονίδη, Τ. Σκούρας, Μ. Άνθης και τα Συγκροτήματα Αρμός, Soulbro, Daniel Allen, Β. Μπεθανοπούλου, Μ. Νεόφυτος, κ.ά.

Αγαπημένοι μας σπουδαστές,

Άλλη μια χρονιά έφτασε στο τέλος της∙ μια χρονιά που στιγματίστηκε από την απειλή της πανδημίας, αλλά και από το δημιουργικό πυρετό της κατάρτισης που εξασφαλίζει ο Φορέας μας, και η οποία αναπτύσσεται σε επτά επιμέρους πυλώνες:

  • την Ανωτέρα Δραματική Σχολή Ίασμος της Αθήνας
  • την Ανωτέρα Δραματική Σχολή Σύγχρονο Θέατρο της Θεσσαλονίκης
  • το Θεατρικό Εργαστήρι Βασίλης Διαμαντόπουλος
  • τη Σχολή Υποκριτικής στην Κάμερα του Μανούσου Μανουσάκη
  • τη Μουσικοθεατρική Σκηνή για παιδιά και εφήβους
  • τα επιμορφωτικά σεμινάρια
  • το Θερινό Θέατρο Λαμπέτη.

 

Εντούτοις παρά τις αντιξοότητες καταφέραμε να φέρουμε σε πέρας με τον καλύτερο τρόπο τόσο το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα (με το κορυφαίο καθηγητικό δυναμικό της χώρας) όσο και τα προγράμματα επαγγελματικής αποκατάστασης των αποφοίτων μας στο χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης (πολυάριθμες παραγωγές όπου πρωταγωνιστούν αποκλειστικά οι απόφοιτοί μας).

Τα 38 χρόνια εμπειρίας στο χώρο της θεατρικής εκπαίδευσης μάς επιβεβαίωσαν αυτό που με φανατισμό υποστήριζε ο συνιδρυτής μου, Βασίλης Διαμαντόπουλος: πως, αν κάτι μας δίνει κουράγιο κι ελπίδα να εξακολουθήσουμε, είναι το βλέμμα των νέων ανθρώπων που το μάτι τους δεν έχει ακόμη παγώσει.

Με το βλέμμα και την έγνοια, λοιπόν, στους νέους καλλιτέχνες σάς περιμένουμε το Σεπτέμβριο για να στήσουμε μια νέα χρονιά γεμάτη σχέδια που θα ευνοήσουν ποικιλοτρόπως τους σπουδαστές μας.

Καλή αντάμωση,
Σταύρος Δελλής