ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Τελείωσε την Δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών. Εργάστηκε ως ηθοποιός μέχρι το 1992, οπόταν στράφηκε κυρίως στην σκηνοθεσία.
Στο Εθνικό Θέατρο, στο Κ.Θ.Β.Ε., στο Μέγαρο Μουσικής, σε ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. και στο ελεύθερο θέατρο έχει σκηνοθετήσει τα έργα: «Ο ήχος του όπλου» της Λ. Αναγνωστάκη, «Το φιόρο του λεβάντε» του Γ. Ξενόπουλου, «Η πόλη που πρίγκιπάς της ήταν ένα παιδί» του Α. ντε Μόντερλαν, «Το καινούριο σπίτι» και «Υπηρέτης δύο αφεντάδων» του Κ. Γκολντόνι, «Οι δύο ευγενείς από την Βερόνα» του Σαίξπηρ, «Μαύρη κωμωδία» του Π. Σάφερ, «Οι τρομεροί γονείς» του Ζ. Κοκτώ, «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική» της Χ. Σπηλιώτη, «Ο βασιλικός» του Α. Μάτεσι, «Μαχαίρι στην κότα» του Ντ. Χάρρουερ, «Αχαρνείς» του Αριστοφάνη, «Η σκηνή των θαυμάτων» του Θερβάντες (Όπερα Δωματίου του Γ. Κουρουπού).
Το 1995 παρουσίασε με τη Νέα Σκηνή Τέχνης, που ιδρύθηκε με δική του πρωτοβουλία, τη «Φιλονικία» του Μαριβώ. Στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, τη μόνιμη στέγη που απέκτησε ο θίασος το 1997, έχει επίσης σκηνοθετήσει τα έργα «Κοινός Λόγος» πάνω σε κείμενα από το ομώνυμο βιβλίο της Έλλης Παπαδημητρίου, «Βρομιά» του Ρ. Σναίντερ, «Περλιμπλίν και Μπελίσα» του Λόρκα, «Δύο Θεοί» του Λ. Χρηστίδη, «Εδουάρδος Β΄» του Μάρλοου (Ηρώδειο, Ελληνικό Φεστιβάλ 2000), «Παίζοντας με τη φωτιά» του Στρίντεμπεργκ, «Τέλος του παιχνιδιού» του Μπέκετ, «Τολμηρές πολαρόιντ» του Μ. Ρέιβενχιλ, «Ο γλάρος» του Τσέχωφ, «Ο υπολοχαγός του Ίνισμορ» του Μάρτιν Μακντόνα, «Βόυτσεκ» του Μπύχνερ, «Οι σεξουαλικές νευρώσεις των γονιών μας» του Λ. Μπάιρφους,  «Τα κοκκινομπλέ πατίνια» του Στ. Τσιώλη, «Οθέλλος» του Σαίξπηρ (Ηρώδειο, Ελληνικό Φεστιβάλ 2006), «Καθόλου καλά» της Ούρσουλα Ράνι Σάρμα, «Motortown» του Σάιμον Στήβενς, «Εχθροί εξ αίματος» του Άρκα, «Σφαγείο» του Ιλάν Χατσόρ, «Τρωάδες» του Ευριπίδη, «Ορφανά» του Ντέννις Κέλλυ, «Stallerhof» του Φ. Ξ. Κράιτς, «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη (Επίδαυρος, Ηρώδειο – Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2012) και τέλος τα έργα «Τέσσερις αχτίδες συν μία ή Το μεγάλο μπλουμ του Μπρίλη» των Ρ. Καπετανάκη και Β. Ρίσβα και «Ταξιδεύοντας με τον μπαμπά μου» του Β. Μαυρογεωργίου για παιδιά που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία. Το 2008 συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο Αλβανίας και σκηνοθέτησε τις «Τρωάδες» του Ευριπίδη με Αλβανούς ηθοποιούς.

Αγαπημένοι μας σπουδαστές,

Άλλη μια χρονιά έφτασε στο τέλος της∙ μια χρονιά που στιγματίστηκε από την απειλή της πανδημίας, αλλά και από το δημιουργικό πυρετό της κατάρτισης που εξασφαλίζει ο Φορέας μας, και η οποία αναπτύσσεται σε επτά επιμέρους πυλώνες:

  • την Ανωτέρα Δραματική Σχολή Ίασμος της Αθήνας
  • την Ανωτέρα Δραματική Σχολή Σύγχρονο Θέατρο της Θεσσαλονίκης
  • το Θεατρικό Εργαστήρι Βασίλης Διαμαντόπουλος
  • τη Σχολή Υποκριτικής στην Κάμερα του Μανούσου Μανουσάκη
  • τη Μουσικοθεατρική Σκηνή για παιδιά και εφήβους
  • τα επιμορφωτικά σεμινάρια
  • το Θερινό Θέατρο Λαμπέτη.

 

Εντούτοις παρά τις αντιξοότητες καταφέραμε να φέρουμε σε πέρας με τον καλύτερο τρόπο τόσο το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα (με το κορυφαίο καθηγητικό δυναμικό της χώρας) όσο και τα προγράμματα επαγγελματικής αποκατάστασης των αποφοίτων μας στο χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης (πολυάριθμες παραγωγές όπου πρωταγωνιστούν αποκλειστικά οι απόφοιτοί μας).

Τα 38 χρόνια εμπειρίας στο χώρο της θεατρικής εκπαίδευσης μάς επιβεβαίωσαν αυτό που με φανατισμό υποστήριζε ο συνιδρυτής μου, Βασίλης Διαμαντόπουλος: πως, αν κάτι μας δίνει κουράγιο κι ελπίδα να εξακολουθήσουμε, είναι το βλέμμα των νέων ανθρώπων που το μάτι τους δεν έχει ακόμη παγώσει.

Με το βλέμμα και την έγνοια, λοιπόν, στους νέους καλλιτέχνες σάς περιμένουμε το Σεπτέμβριο για να στήσουμε μια νέα χρονιά γεμάτη σχέδια που θα ευνοήσουν ποικιλοτρόπως τους σπουδαστές μας.

Καλή αντάμωση,
Σταύρος Δελλής