ΕΦΥΓΕ Η ΜΑΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣ. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

08/01/2012

Εφυγε χρονιάρες μέρες η Μαρίνα Γεωργίου, που για χρόνια ως σύζυγος και συνεργάτιδα του Βασίλη Διαμαντόπουλου, δασκάλα ηθοποιών και σπουδαία, λιτή και ουσιαστική ηθοποιός, αθόρυβη και απόμακρη από τη χλαλοή της αγοράς, υπηρέτησε το καλό θέατρο.

Μαθήτρια του Κουν στο Θέατρο Τέχνης και μαθήτρια του Διαμαντόπουλου, πρωτοεμφανίστηκε στο Υπόγειο, το μαγικό εκείνο φυτώριο τόσων και τόσων ηθοποιών. Τη θυμάμαι Κλαίρη στις «Δούλες» του Ζενέ, Κυρία στο πιραντελικό «Ετσι είναι αν έτσι νομίζετε» και αργότερα στο Κρατικό Βορείου Ελλάδος, σε Σαίξπηρ, Ιονέσκο, Στρίντμπεργκ, Βίτκιεβιτς, Μπήαν, Μπρεχτ αλλά και ελληνικά έργα και Μένανδρο.
Εκτός από τον Κουν, επελέγη από σκηνοθέτες του κύρους του Βολανάκη, του Διαμαντόπουλου, του Τριβιζά και σε θιάσους υψηλών προδιαγραφών ρεπερτορίου. Δεν ευτέλισε το ταλέντο της και δεν άφησε κανείς να την ξεζουμίσει. Δεν έκανε τηλεόραση ούτε κινηματογράφο, έτσι θα μείνει στη μνήμη μόνων εκείνων που χάρηκαν την εφήμερη σκηνική της παρουσία στη σκηνή. Ηθοποιός που δεν περνούσε απαρατήρητη αλλά και δεν προσπαθούσε ποτέ να ξεπεράσει τα όρια του ρόλου και το σχέδιο της σκηνοθεσίας, τόσο ώστε να τη θυμόμαστε πάντα με το κοστούμι του ρόλου και όχι με την προβολή όποιων εξωθεατρικών προσόντων.
Εζησε στην ευεργετική σκιά του μεγάλου Βασίλη Διαμαντόπουλου, αλλά ως δασκάλα ηθοποιών στον Ιασμο είχε δική της μέθοδο και μια αφοπλιστική πειθώ που ασκούσε καταλυτική επιρροή προς όφελος της εκπαίδευσης στους νέους μαθητές της.
Εφυγε αθόρυβα όπως έζησε αλλά και μεις σιωπηλά θα τη νοσταλγούμε.
Του Κώστα Γεωργουσόπουλου

σεμιναρια

Αγαπημένοι μας σπουδαστές,

Άλλη μια χρονιά έφτασε στο τέλος της∙ μια χρονιά που στιγματίστηκε από την απειλή της πανδημίας, αλλά και από το δημιουργικό πυρετό της κατάρτισης που εξασφαλίζει ο Φορέας μας, και η οποία αναπτύσσεται σε επτά επιμέρους πυλώνες:

  • την Ανωτέρα Δραματική Σχολή Ίασμος της Αθήνας
  • την Ανωτέρα Δραματική Σχολή Σύγχρονο Θέατρο της Θεσσαλονίκης
  • το Θεατρικό Εργαστήρι Βασίλης Διαμαντόπουλος
  • τη Σχολή Υποκριτικής στην Κάμερα του Μανούσου Μανουσάκη
  • τη Μουσικοθεατρική Σκηνή για παιδιά και εφήβους
  • τα επιμορφωτικά σεμινάρια
  • το Θερινό Θέατρο Λαμπέτη.

 

Εντούτοις παρά τις αντιξοότητες καταφέραμε να φέρουμε σε πέρας με τον καλύτερο τρόπο τόσο το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα (με το κορυφαίο καθηγητικό δυναμικό της χώρας) όσο και τα προγράμματα επαγγελματικής αποκατάστασης των αποφοίτων μας στο χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης (πολυάριθμες παραγωγές όπου πρωταγωνιστούν αποκλειστικά οι απόφοιτοί μας).

Τα 38 χρόνια εμπειρίας στο χώρο της θεατρικής εκπαίδευσης μάς επιβεβαίωσαν αυτό που με φανατισμό υποστήριζε ο συνιδρυτής μου, Βασίλης Διαμαντόπουλος: πως, αν κάτι μας δίνει κουράγιο κι ελπίδα να εξακολουθήσουμε, είναι το βλέμμα των νέων ανθρώπων που το μάτι τους δεν έχει ακόμη παγώσει.

Με το βλέμμα και την έγνοια, λοιπόν, στους νέους καλλιτέχνες σάς περιμένουμε το Σεπτέμβριο για να στήσουμε μια νέα χρονιά γεμάτη σχέδια που θα ευνοήσουν ποικιλοτρόπως τους σπουδαστές μας.

Καλή αντάμωση,
Σταύρος Δελλής